Zorbalığın kurbanları korkunç sosyal, fiziksel ve duygusal sonuçlarla karşı karşıya kalır. Ancak, gerçek sonuçlar, akranlarına zarar verdikleri için onları zorbalığa maruz bırakan çocuklar için ortaya çıkar.
Zorbalar, özellikle uzun süre zorbalık yapıp paçayı kurtarmışlarsa, eylemlerinin sonuçlarıyla yüzleşmeyi pek düşünmezler.
Bu nedenle öğretmenler, okul danışmanları ve öğretmenler, tüm çocukların akranlarına zorbalık yaptıkları takdirde sonuçlarına katlanmalarını sağlamak için birlikte çalışmalıdır.
Bu sonuçların bazı örnekleri şunlardır:
Okul Cezası
Çocuk zorbalarının en yaygın sonucu, okul tarafından verilen cezadır. Yaygın okul cezaları şunlardır:
- Sözlü uyarı
- Belirli okul ayrıcalıklarının kaybı (örneğin, spor faaliyetlerine katılım, teneffüs)
- Okuldan Uzaklaştırma
Okul personeli, ilk ceza verildiğinde zorbanın ebeveynlerine de çocuklarının zorbalık yaptığını bildirir.
Çoğu durumda, zorbanın ebeveynleri evde kendi cezalarını uygular. Bu durumda, çocuğun bir daha başka bir öğrenciye zorbalık yapma olasılığı çok daha azalır.
Gelecekte Sorun Yaşama Riski
Bir çocuk genellikle düşük özgüven, öfke ve depresyon gibi kendi duygusal ve zihinsel sağlık sorunlarından muzdarip olduğunda zorba olur.
Zorbalar, bu duygularla sorumlu bir şekilde başa çıkmak yerine, kendilerini iyi hissetmek için diğer çocukları zorbalığa maruz bırakırlar. Ancak bu iyi his uzun sürmez ve bu da onları tekrar başkalarını zorbalığa maruz bırakmak istemeye sevk eder.
Zorbaların mevcut sorunları hızlı bir şekilde çözülmezse, gelecekte ciddi duygusal ve sosyal sorunlar yaşama riski vardır. Kurbanları okuldan ayrıldıktan sonra olumsuz duygularını yenebilir, ancak zorbalar bu duygulara hala tutunmaya devam eder.
Bu zorbaların kendi sorunlarını çözmelerine yardımcı olmak için okul danışmanlığı ve terapi gerekir. Bunu başarabilirlerse, artık başkalarını zorbalığa maruz bırakmak istemeyen daha iyi insanlar olurlar.
Sonuç
Zorbalar cezalandırılmayı hak eder, ancak duygusal sorunlarıyla başa çıkmak için de yardıma ihtiyaçları vardır.
Yetişkinler, olumsuz düşünce ve duygularını aşmalarına yardımcı olmazsa, eylemlerinin sonuçları hayatlarında uzun vadeli sorunlara yol açabilir.
Hiçbir kişi veya grup tek başına akran zorbalığını ortadan kaldıramaz.
Bunu durdurmak için ailelerin, okulların ve toplulukların birlikte çalışması gerekir. Her grup akran zorbalığını durdurmak için üzerine düşeni yaparsa, öğrenciler için daha güvenli ve dostane bir ortam yaratılacaktır. Asıl amaç bu değil mi?
